Wyobraź sobie ognisty zachód słońca nad rozległą łąką i przypomnij sobie tak dobrze znany obrazek ze Stepów akermańskich:
Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu,
Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi,
Śród fali łąk szumiących, śród kwiatów powodzi,
Omijam koralowe ostrowy burzanu.
[…]
Stójmy! – jak cicho! – słyszę ciągnące żurawie,
Których by nie dościgły źrenice sokoła;
Słyszę, kędy się motyl kołysa na trawie,
(Adam Mickiewicz, Stepy akermańskie fragm.)
Ogrody preriowe zdobyły w ostatnim okresie ogromną popularność. Styl ten zrodził się z fascynacji bogactwem naturalnego krajobrazu prerii Ameryki Północnej. W XX wieku Europa również spojrzała w stronę ogrodów preriowych i twórcy ze starego kontynentu dostrzegli możliwość adaptacji wielu roślin Ameryki do naszych ogrodów naturalistycznych. W europejskich warunkach ogród preriowy zamienia się w ogród stepowy i wykorzystuje również rodzime gatunki do stworzenia naturalnego krajobrazu. Jednym z prekursorów ogrodów traw był niemiecki botanik Karl Foerster, który wyhodował wiele cennych odmian traw ozdobnych i bylin. Współcześnie czołowymi przedstawicielami ogrodnictwa naturalistycznego w stylu preriowym są Piet Oudolf i Noel Kingsbury.
Kompozycja ogrodu preriowego
Ogród preriowy odtwarza naturę i nie opiera się na żadnym historycznym układzie kompozycyjnym. To wycinek otwartego pejzażu, który łączy budynek z naturą. Najlepiej współgra z nowoczesną surową architekturą, ale także dzięki pełnej naturalności będzie idealny dla prostego drewnianego, lub kamiennego domku na wsi.
Ogród preriowy to hołd złożony naturze, dlatego nasadzenia sprawiają wrażenie jakby wysiały się samorzutnie i istniały tutaj od dawna. Rośliny sadzone są w bardzo swobodny sposób, zwykle w kształcie rozszerzających się elips i okręgów, a rabaty i ścieżki wyznaczają faliste linie. Ogród preriowy jest malowany długimi pociągnięciami pędzla, z daleka wygląda jak żywy obraz impresjonistyczny poruszany podmuchami wiatru, lub wibrująca od kolorów łąka skąpana w słońcu. Rośliny sadzone są w dużych grupach, a podstawą ich kompozycji jest zróżnicowanie wysokości, kształtów i faktur oraz kolorów nasadzeń.
Rośliny w ogrodzie preriowym wypełniają każdą możliwą przestrzeń i piętro roślinne zapewniając szczelną ochronę gleby. Nawierzchnię dodatkowo chroni przed niepożądanymi chwastami mata ogrodnicza i ściółka ze żwiru.
Do podziwiania ogrodu preriowego z bliska posłuży nam delikatnie wijąca się żwirowa ścieżka, a wśród traw i wysokich bylin odnajdziemy suchy strumień. Wędrówka po ogrodzie stepowym uspokaja i pozwala cieszyć się zmieniającą wciąż naturą. Liczne kwitnące rośliny zaproszą do ogrodu kolorowe motyle i owady. Ucieszymy się, kiedy naszą kontemplację przerwie zabłąkana kuropatwa, lub stadko wesołych wróbli.